سرمایه گذاری برای شرکت ها و سازمان های حقوقی در دونگی

سرمایه گذاری شرکت ها بر اساس مفهوم ساده اما کاربردی سود صورت می گیرد. با توجه به این که شرکت های حقوقی و نهاد های تجاری معمولا سرمایه گذاری های کلانی انجام می دهند، مفاهیمی مانند، بازگشت اصل سرمایه، سود تضمین شده، ریسک پایین سرمایه گذاری، معافیت از مالیات و البته پرداخت حداقل کارمزد سرمایه گذاری اهمیت بسیاری پیدا می کند. پلتفرم دونگی بر اساس مفهوم سرمایه گذاری جمعی (کرادفاندینگ) توانسته تمامی این فاکتورهای مهم را در کنار یکدیگر قرار دهد.

سرمایه گذاری شرکت ها و سازمان های حقوقی به عنوان یک ابزار مهم مالی شناخته می شود. شرکت های حقوقی و نهاد های تجاری همواره سرمایه ای خارج از گردش مالی اصلی خود تحت عنوان سرمایه پشتیبان در اختیار دارند. این سرمایه می تواند در موقعیت هایی به عنوان عاملی برای سرمایه گذاری جدید شرکت و یا راهی برای توسعه کسب و کار مورد استفاده قرار بگیرد. شرکت های بزرگی مانند دیجی کالا یا اسنپ و... همواره سعی می کنند درصدی از سودآوری میان مدت و بلند مدت خود را بر اساس این سرمایه ایجاد کنند.

یک امکان جذاب دیگر هم در سرمایه گذاری جمعی برای شرکت ها وجود دارد: سرمایه گذاری جمعی کارکنان

شرکت ها می توانند ماهانه مبلغی از حقوق کارکنان را با موافقت خودشان برداشت کرده و در صندوق ذخیره کنند. موجودی این صندوق قابل سرمایه گذاری در طرح های تامین مالی جمعی است و مدیریت آن تماما روی زیرساخت دونگی قابل انجام است. بدین ترتیب هم کارکنان یک منبع درآمد Passive دارند، هم چسبندگی پرسنل به شرکت بیشتر می شود و سرمایه های خرد به سمت بخش مولد واقعی اقتصاد می رود.

فهرست محتوا

• سرمایه گذاری شرکت ها و روش های سرمایه گذاری
• سرمایه گذاری شرکت ها به چه فاکتورهایی توجه می کنند؟
• چه طرح هایی برای سرمایه گذاری شرکت ها مناسب است؟
• سرمایه گذاری جمعی یک بازی بدون باخت
• مزیت های سرمایه گذاری شرکت ها به کمک پلتفرم دونگی
• سوالات متداول

سرمایه گذاری شرکت ها و روش های سرمایه گذاری

سرمایه گذاری شرکت های حقوقی و شخصیت های حقیقی را می توان به دو گروه تدافعی و تهاجمی تقسیم بندی کرد. در حالت تدافعی سرمایه گذار سعی می کند زمینه هایی را انتخاب کند که امکان بازگشت سرمایه و سود آن با ریسک کمتری همراه باشد. به طور مثال سرمایه گذاری در صندوق های درآمد ثابت و یا خرید اوراق بانکی و... این سرمایه گذاری صورت می گیرد. اما نکته ای که وجود دارد این است که به شکل سنتی این نوع از روش سرمایه گذاری با سود چندان بالایی همراه نیست.

به طور میانگین در ایران این سود غالبا برابر با 25 تا 30 درصد در نظر به صورت سالانه در نظر گرفته می شود که با توجه به شرایط تورمی اقتصاد، نرخ بهره واقعی منفی حاصل می شود. علاوه بر این که در برخی موارد همراه با کسر مالیات و کارمزد است.

در روش تهاجمی نیز سرمایه گذار، سرمایه خود را با ریسک بیشتری وارد می کند. در کلام ساده تر در روش تهاجمی همواره درصد قابل توجهی برای احتمال ضرر وجود دارد در حالی که ممکن است سودآوری به نسبت ریسک حاصل نشود. به طور مثال سرمایه گذاری در بورس یا بازار دلار و طلا از جمله سرمایه گذاری های تهاجمی محسوب می شود. نکته ای که وجود دارد این است که معمولا درصد سودآوری سرمایه گذاری در روش تهاجمی بنا بر ریسک پذیری سرمایه گذار تعیین می شود.

در حالت کلی می توان گفت که سودآوری سرمایه گذاری در حالت تهاجمی نسبت به سرمایه گذاری در حالت تدافعی بیشتر است. اما شرکت های حقوقی معمولا بر اساس ریسک موجود در این سرمایه گذاری معمولا درصد کمی از سرمایه خود را در این مسیر قرار می دهند.

در کلام ساده تر شرکت های حقوقی دوست دارند که عمده سرمایه آن ها در بازه زمانی مشخص قابل برگشت باشد. در کلام ساده تر هیچ شرکت تجاری یا حقوقی دوست ندارد که پشتیبان مالی خود را از دست بدهد و آن را در معرض خطر و ریسک قرار دهد. از این رو همواره به دنبال محل های تضمین شده برای بازگشت سرمایه و سود حاصل از سرمایه گذاری هستند.

بنابراین می توان گفت که سرمایه گذاری برای سازمان ها یا شرکت های تجاری مخلوطی از روش تدافعی و تهاجمی محسوب می شود که درصد غالب این سرمایه گذاری بر اساس روش تدافعی صورت می گیرد.

سرمایه گذاری شرکت ها به چه فاکتورهایی توجه می کنند؟

سرمایه گذاری شرکت ها عمدتا بر اساس تضمین بازگشت اصل سرمایه و سود حاصل از آن است. در کلام ساده تر برای شرکت ها و سازمان های تجاری و حقوقی بازگشت سرمایه اهمیت بسیار بالایی دارد. همانطور که گفتیم غالبا این سرمایه به عنوان یک پشتیبان خارج از گردش مالی مورد استفاده قرار می گیرد. به جز این مسلما مسئله سودآوری ( سرمایه گذاری با حداکثر سود ) اهمیت خاص خودش را دارد.

کاملا طبیعی است که شرکت یا سرمایه گذار به دنبال محلی برای سرمایه گذاری باشد که بتواند بیشترین سود را برای آن به همراه داشته باشد. برای بسیاری از افراد عادی در جامعه سودآوری تحت یک قالب عنوان می شود. اما سرمایه گذاری سازمان های حقوقی به شکلی است که کاهش هزینه به شکل های مختلف را به عنوان یک سود پنهان تلقی می کنند. بنابراین کاهش کارمزد و یا کم بودن مالیات کسر شده می تواند به عنوان یک سود عالی برای سرمایه گذاری شرکت ها شناخته شود. در کلام ساده تر برای شرکت های حقوقی کارمزد چهار و نیم با کارمزد 5 درصد تفاوت بسیاری دارد.

مسئله ای که وجود دارد این است که سرمایه مورد بحث غالبا یک سرمایه کلان محسوب می شود. نکته ای که در خصوص این سرمایه ها وجود دارد این است که درصدهای کوچک مالیات، کارمزد و... می تواند تاثیر بزرگی در اصل سرمایه و سود حاصل از آن داشته باشد. به طور مثال کارمزد 4 درصدی برای یک سرمایه ده میلیاردی برابر با چهارصد میلیون تومان خواهد بود. بنابراین کاملا منطقی است که سرمایه گذاری شرکت های حقوقی بر اساس فاکتور هایی مانند درصد کارمزد و مالیات باشد. چرا که این درصدها می تواند به سادگی سود حاصل از سرمایه گذاری را از بین ببرد و یا در مواردی باعث کاهش اصل سرمایه شود.

چه طرح هایی برای سرمایه گذاری شرکت ها مناسب است؟

سوال مهم دیگری که در این جا مطرح می شود این است که یک شرکت یا نهاد تجاری در چه طرح یا موقعیتی سرمایه گذاری می کند؟ در کلام ساده تر بهترین موقعیت برای سرمایه گذاری شرکت ها چیست؟

بر اساس تمام نکاتی که تا به اینجا بیان کردیم می توانیم به صورت خلاصه اینگونه بگوییم که شرکت های حقوقی و تجاری سرمایه ای عمدتا کلان خارج از گردش مالی اصلی در اختیار دارند. این شرکت ها در موقعیت های مختلف سعی می کنند از این سرمایه کلان در موقعیت های مناسب اقتصادی سرمایه گذاری کنند.

به طور کلی با توجه به کلان بودن سرمایه، قدرت ریسک پذیری شرکت ها در سرمایه گذاری به شدت کاهش پیدا می کند. به نوعی درصد کمی از این سرمایه وارد سرمایه گذاری تهاجمی مانند بورس و بازارهای سرمایه ای می شود. درصد بالایی از این سرمایه گذاری وارد صندوق های درآمد ثابت و یا خرید اوراق قرضه بانکی می شود. اصلی ترین مزیت این روش بازگشت اصل سرمایه همراه با سود تضمین شده است. اما باید شرکت ها این را قبول کنند که در قبال این روش درصد سود کمتری به دست خواهند آورند.

بنابراین در روش سنتی سرمایه گذاری شرکت ها بر اساس تضمین بازگشت سرمایه با آورده سود کم انجام می شد. جالب این است که در این روش همچنان مالیات و کارمزد باید توسط شرکت ها پرداخت می شد. از این رو عمدتا شرکت ها دوست ندارند وارد پروسه سرمایه گذاری شوند و معمولا سعی می کنند این سرمایه را به صورت ساکن در اختیار داشته باشند.

اما اقتصاد امروز به سمتی پیش رفته است که با ساکن نگه داشتن سرمایه عملا ارزش واقعی سرمایه کاهش پیدا می کند. بنابراین اگر شرکتی اقدام به سرمایه گذاری به شکل های مختلف انجام دهد دچار ضرر شده و ارزش سرمایه خود را از دست می دهد.

یک ملاحظه برخی شرکت های عمدتا دولتی یا شبه دولتی، دریافت سود ماهانه از محل سرمایه گذاری هاست. این سود معمولا صرف هزینه های جاری مثل حقوق و مزایای کارکنان می شود. بنابراین طرح هایی که جریان نقدی ماهانه تولید می کنند مورد توجه این دسته است.

نکته دیگر این است که سرمایه گذاران حقوقی معمولا به دنبال سبدی از سرمایه گذاری هستند. در کلام ساده تر این دسته از سرمایه گذاران معتقد هستند که سرمایه گذاری باید به شکل متنوع و در حوزه های مختلف باشد تا این سرمایه گذاری ها در مجموع روند مثبتی داشته باشد و بتواند ارزش سرمایه گذاری را با سودآوری بالا حفظ کند. حال سوال این است که چه موقعیت ( موقعیت هایی ) را می توان به عنوان زمینه های سرمایه گذاری شرکت ها معرفی کرد؟

سرمایه گذاری جمعی یک بازی بدون باخت

سرمایه گذاری جمعی یا کرادفاندینگ مفهومی جدید برای سرمایه گذاری شرکت ها یا عموم افراد جامعه است. به طور کلی سرمایه گذاری جمعی بدین معنی است که تمامی افراد حقیقی یا حقوقی جامعه می توانند اقدام به سرمایه گذاری بر یک طرح توسعه یا راه اندازی یک نهاد تجاری داشته باشند. سرمایه گذاری جمعی به چند حالت امکان پذیر است که در مرسوم ترین آن ها کرادفاندینگ از طریق اعطای وام است.

در کلام ساده تر سرمایه گذاران کلان یا خرد در کنار یک دیگر اقدام به تامین سرمایه مورد نیاز شرکت سرمایه پذیر می کنند. شرکت مذکور نیز بر اساس طرح ارائه شده تضمین می کند در زمان مشخص اصل و سود سرمایه را در زمان مشخص به صاحبان سرمایه بازگرداند. در واقع سرمایه گذاران در این روش به عنوان وام دهنده شناخته می شوند.

زمانی که جذب سرمایه مبتنی بر بدهی باشد شرکت سرمایه پذیر نیز می تواند مالکیت سهام خود را حفظ کند. بدین ترتیب در این روند سرمایه گذاری (جذب سرمایه) هر دو طرف برنده خواهند بود. نکته مهم دیگری که باید در این جا به آن توجه داشته باشید این است که سود حاصل از این سرمایه گذاری نسبت به سود صندوق های درآمد ثابت و یا اوراق قرضه در غالب موارد بالاتر است.

همانطور که گفتیم سود اوراق قرضه و صندوق های درآمد ثابت در بسیاری از موارد چیزی مابین 23 تا 30 درصد در نظر گرفته می شود. اما سود شرکت در سرمایه گذاری های جمعی می تواند تا 45 درصد به صورت سالانه محاسبه شود. نکته دیگری که وجود دارد این است که شرکت های سرمایه پذیر با ارائه طرح های توسعه ای خودشان سعی می کنند نسبت به جذب سرمایه گذار اقدام کنند.

شرکت های سرمایه گذار می توانند بر اساس طرح های اقتصادی و همچنین آینده ای که برای آن پیش بینی می شود نسبت به سرمایه گذاری در این طرح ها اقدام کند. این مسیر هم برای سرمایه گذاران خرد و هم برای سرمایه گذاران کلان می تواند بسیار جذاب باشد. این روندی است که به صورت کلی در پلتفرم دونگی به عنوان یک پلتفرم کرادفاندینگ ایرانی صورت می گیرد.

مزیت های سرمایه گذاری شرکت ها به کمک پلتفرم دونگی

امروز در دنیای اقتصاد پلتفرم های متعدد و معتبری در حوزه سرمایه گذاری جمعی ایجاد شده است. اما مسئله ای که وجود دارد این است که هر کدام از این پلتفرم ها بر اساس قوانین اختصاصی و عمومی اقتصاد مربوط به کشور خودشان نسبت به جذب سرمایه گذار و تامین سرمایه مورد نیاز شرکت ها اقدام می کنند.

در ایران این پلتفرم ها مانند دونگی زیر نظر سازمان فرابورس دست به این کار می زند. اما سوالی که وجود دارد این است که سرمایه گذاری شرکت ها بر اساس این پلتفرم چه مزایایی به همراه دارد؟

• تمامی طرح های ارائه شده در این پلتفرم دارای ضمانت بازگشت اصل سرمایه است. در کلام ساده تر در صورتی که سرمایه پذیر قادر به بازپرداخت اصل سرمایه نباشد، ضمانت های ارائه شده مانند اسناد ملکی و یا ضمانت شخص ثالث وارد کار شده و اصل سرمایه دریافتی تامین می شود. در برخی از طرح ها سود توافق شده نیز تضمین می شود. بدین ترتیب سرمایه گذاری شرکت ها در این روش بدون ریسک از دست دادن سرمایه خواهد بود.
• طرح های ارائه شده در این روش غالبا دارای سودآوری بالا (میانگین 45 درصد) است.
• سرمایه گذاری در این روش کاملا معاف از مالیات بوده و شرکت سرمایه گذار چه در زمان سرمایه گذاری و چه در زمان تسویه و دریافت سود هیچ مالیاتی پرداخت نخواهد کرد.
• در پلتفرم دونگی تمامی کارمزد از شرکت سرمایه پذیر دریافت می شود. بنابراین سرمایه گذاری شرکت ها در این حالت بدون پرداخت درصدی کارمزد خواهد بود. این می تواند یک مزیت بسیار فوق العاده و سودآور محسوب شود.
• امکان انتخاب طرح های سرمایه گذاری متنوع و ایجاد یک سبد بر اساس فاکتورهای مختلف به همراه مشاوره سرمایه گذاری رایگان
• طرح های ارائه شده در این پلتفرم کاملا تضمین و بررسی شده است. در واقع این طرح ها و شرکت ها توسط دونگی و نهاد ناظر مانند سازمان فرابورس مورد بررسی قرار گرفته و با احتمال سودآوری قابل قبولی در معرض جذب سرمایه قرار می گیرد.

شرکت های مادر و سهامداران عمده برای تزریق سرمایه به شرکت های زیرمجموعه و کسب معافیت مالیاتی و پوشش هزینه ها ذیل هزینه های قابل قبول مالیاتی می توانند از ابزارهای رسمی و قانونی استفاده کنند.